Amrafel

Amrafel was koning van Sinear (het latere Babylonië) in de dagen van Abraham. Hij wordt op twee plaatsen in de Schrift genoemd: Gen. 14:1,9. Hij voerde met drie andere koningen oorlog tegen vijf Kanaänietische koningen.

Kaart^[4]: de ligging van Sinear, het land waarvan Amrafel koning was
(Klik op de kaart om deze te vergroten) 

Zijn naam werd in het Nederlands ook gespeld Amraphel. In het Lat. Amrafel; Eng. en Du. Amraphel. De betekenis van de naam is ‘spreker van duisternis’ of ‘val van de spreker’^[1] of ‘gebieder van de duisternis’ of ‘val van de gebieder’^[3]. 

Amrafel en drie andere koningen versloegen vijf Kanaänietische koningen.

Ge 14:1 In de dagen van Amrafel, de koning van Sinear, Arioch, de koning van Ellasar, Kedor-Laomer, de koning van Elam, en Tideal, de koning van de heidenvolken, gebeurde het
Ge 14:2 dat ze oorlog voerden tegen Bera, de koning van Sodom, tegen Birsa, de koning van Gomorra, [tegen] Sinab, de koning van Adama, [tegen] Semeber, de koning van Zeboïm en [tegen] de koning van Bela, het [tegenwoordige] Zoar.
(HSV)

Ze namen Sodom in, roofden have en vrouwen en voerden Abrahams neef Lot en andere gevangenen mee. Toen aan Abraham daarvan bericht ontvangen had, achtervolgde hij ze tot aan Dan in het noorden van Kanaän, versloeg ze en bevrijdde Lot.

Kaart^[5]: Route (groene lijn) die Amrafal mogelijk heeft afgelegd.
(Klik op de kaart om deze te vergroten) 

Buiten de Schrift hebben we geen gegevens over deze koning Amrafel. Volgens sommigen echter is hij misschien dezelfde is als Hammoerabi, koning van Babylon (18^e eeuw v.Chr), tijdgenoot van Abraham. Volgens de Joodse commentator Jarchi was deze Amrafel dezelfde als Nimrod, en daarom zo genoemd, omdat hij gezegd of bevolen heeft, Abram in de kalkoven te werpen, van het werkwoord Amor, ‘zeggen’, en het assyrische Pul, ‘werpen’^[2].