2009

Op 27 december 2008 begon Israel een offensief tegen de raketbeschietingen vanuit de Gazastrook, waar de radicaalislamitische Hamas-beweging regeert. Het offensief wordt in 2009 voorgezet en draagt de naam Operatie Gegoten Lood.

Sinds het begin van het offensief laat Israel hulpgoederen door naar de Gazastrook. Hamas plaatst machinegeweren en raketten in kleuterscholen. Israël probeert burgerslachtoffers te vermijden; de terroristen daarentegen richten hun geweld op burgers als onderdeel van hun ideologie. Israël gebruikt fosforgranaten voor een rookgordijn (wat toegestaan is) en Hamas vuurt de granaten op burgers af (wat verboden is).

Hamas is tegen de inzet van internationale troepen, een lange-termijn bestand en beperkingen op de herbewapening.

De strijd tussen Israel en de Palestijnen is meer dan een strijd om land, het is een botsing van beschavingen, van cultuurkringen. De bloeddorstige rhetoriek ('dood aan Israël') en aanvallen van terreurgroepen zoals Hamas, met op de achtergrond Iran, hebben te maken met een islamitische aanval op de grondvesten van de hele Westerse beschaving. Sommigen zien Israël in naam van de hele Westerse beschaving vechten tegen de woeste haat van de islamitische jihad, die op de Gazastrook wordt vertegenwoordigd door Hamas.

Maar dieper dan een botsing van beschavingen ligt een geestelijk conflict dat zijn oorsprong heeft in de onzienlijke wereld. De overste van de wereld (de satan) haat het Joodse volk, het oude volk van God, waaruit de Zoon van God naar de mens is voortgekomen, de Heiland der wereld. Jezus, de zoon van Abraham en de zoon van David, zal de satan en zijn gevallen engelen gevangen zetten en de Heerser der wereld zal worden in het 1000-jarig rijk.

De oorlog drijft vele en allerlei Joden uit in gebed tot God, dat Hij de soldaten zal beschermen en de overwinning brengen tegen een boze vijand die heeft gezworen door te gaan totdat Israël als natie is vernietigd. "Ashkenazi, Sefardische, reform en conservatief, zionisten en anti-zionistische, alle joden zijn allemaal samen in gebed en smeekbede aan de Almachtige voor hun heil, de bescherming en de overwinning op onze vijanden."
Het lijkt erop dat God beschermt. Er zijn dagelijks rapporten van verbazingwekkende wonderen van bescherming en Goddelijke leiding tijdens de strijd. Verslaggevers en omstanders nemen het woord "Nes" (wonder) in de mond. "Een bejaarde vrouw, gevangen in een appartement volledig vernield door een bom, wandelde met krassen op haar enkel het gebouw uit. De burgemeester van Beersheva voelde op een dag dat hij school moet sluiten voor een dag, en een raket vernietigt volledig een lege kleuterschool. Het bejaarden woningcomplex dat werd getroffen in Nahariya heeft de slaapzalen vernietigd, maar iedereen was gewoon weg aan het ontbijt, zodat niemand gewond raakte. Een man verlaat zijn auto met zijn jonge dochter, en de auto is opgeblazen enkele ogenblikken later nadat hij in de schuilkelder is. Als ze had een paar seconden hadden gewacht, hij en zijn dochter zouden zijn verbrand. Hij was op televisie om het telkens weer te zeggen dat het een wonder was." "Soortgelijke verhalen zoals deze werden ook gehoord tijdens de tweede Libanon oorlog, en gerapporteerd over de Israëlische radio en televisie." (Bron: Dena Gewanter, Miracles are happening in Israel, http://www.israpundit.com/2008/?p=8204 )

De wereld kijkt bezorgd naar de Gazastrook. "Wereldwijd bestaat grote bezorgdheid over de uitbarsting van geweld in de Gazastrook. De Europese Unie heeft een zware delegatie naar het Midden-Oosten gestuurd om te bemiddelen tussen Israel en de Palestijnen. Onder anderen EU-commissaris Ferrero Waldner en de ministers van Buitenlandse Zaken van Frankrijk, Tsjechie en Zweden zijn meegereisd. De Franse president Sarkozy sluit later ook aan. De Duitse bondskanselier Merkel heeft telefonisch overlegd met de Israelische premier Olmert. De EU heeft Israel opgeroepen het internationaal recht te respecteren en hulp toe te laten voor de Palestijnse bevolking. De VN-Veiligheidsraad is het nog niet eens over een gezamenlijk standpunt. Rusland heeft bij Israel zijn zorgen geuit over het grote aantal burgerslachtoffers in de Gazastrook. In de Arabische wereld zijn de reacties over het algemeen woedend. Egypte en Iran hebben het Israelische grondoffensief in de meest strenge bewoordingen veroordeeld. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Rice heeft een bezoek aan China afgezegd in verband met de crisis in de Gazastrook." (Radio Nederland Wereldomroep, 4 jan 2009)

De Turkse permier Erdogan wil (januari 2009) dat Israël uit de VN gezet wordt. Israel heeft al honderden VN-resoluties naast zich neergelegd. Het Turkse leger echter doodde 700 Koerden in 2008. Het standpunt van de premier is opmerkelijk omdat Turkije bekend staat als de grootste vriend van Israel in de moslimwereld.

Tijdens het Israelische offensief wordt in verscheidene Europese steden is gedemonstreerd tegen de Israelische aanvallen. Het zijn vooral moslims die de straat opgaan en aanhangers van linkse partijen. ‘Hamas! Hamas! De joden aan het gas!’ scandeerden enkele honderden Marokkaanse jongeren bij een demonstratie in het centrum van Utrecht. Een Nederlands parlementslid die meeliep riep op tot een intifada (volksopstand). Zie filmpje.

Opvallend is de afkeer voor Israël's optreden als men de wereldwijde verontwaardiging en andere reacties op het optreden van Israel vergelijkt met reacties op oorlogshandelingen elders in de wereld. "Gewoon een vergelijking, de recente oorlogen gevoerd door Rusland tegen Tsjetsjenië. In deze oorlogen hebben Russische troepen tienduizenden Tsjetsjeense burgers gedood, sommigen van hen opzettelijk, op korte afstand en in koelen bloede. Maar die radicale academici die moord en brand schreeuwen tegen Israël (met name in Engeland) hebben nooit opgeroepen tot het bijeengeroepen van tribunalen tegen Rusland wegens oorlogsmisdaden. Evenmin hebben zij opgeroepen tot rechtszaken wegens oorlogsmisdaad van veel andere landen die routinematig burgers vermoorden, niet in een poging om vijandelijke terroristen te stoppen, maar alleen omdat dit deel uitmaakte van hun beleid." (Wim Jongman, Midden-Oosten nieuwsbrenger, 21 jan. 2009)

Vanaf 18 januari neemt Israel eenzijdig een bestand in acht. Kort daarna neemt Hamas een bestand in acht. Israel begon het offensief in Gaza op 27 december om een einde te maken aan de raketbeschietingen door Hamas. De raketbeschietingen vanuit de Gazastrook blijven echter doorgaan en Israël voert af en toe bombardementen uit op de smokkeltunnels.

Er is onduidelijkheid over het aantal slachtoffers. Volgens één bron zijn tijdens het offensief dat 23 dagen duurde naar schatting 1300 Palestijnen om het leven gekomen, waarvan 900 burgers, 4300 Palestijnen raakten gewond. Volgens Israel zijn honderden Palestijnse strijders omgekomen, tweederde van de Palestijnse doden zouden terroristen zijn. De militante groepen in Gaza echter zeggen 158 strijders verloren te hebben. (Bron) Aan Israelische zijde vielen dertien doden, voornamelijk militairen.
90% van de smokkeltunnels tussen Gaza en Egypte zijn verwoest.

Na de Gazaoorlog gaan de raketbeschietingen vanuit de Gazastrook door. In 2009 worden 566 raketten afgevuurd op Israël, de meeste in de maand januari tijdens de operatie Gegoten Lood^[3].