Seksueel misbruik

Seksueel misbruik is voor seksuele doeleinden een slecht, verkeerd gebruik maken van iemand, bijv. iemand verkrachten, aanranden. dwingen zich naakt te vertonen of seksuele handelingen te verrichten of te ondergaan. Meestal denkt men bij 'seksueel misbruik' aan misbruik van kinderen.

Seksueel misbruik van kinderen is een veelvoorkomende zonde. Bijna 40% van de Nederlandse vrouwen heeft vóór hun zestiende jaar een of meer ervaringen met seksueel misbruik gehad. Ze worden het meest misbruik tussen hun achtste en twaalfde jaar. Studies in het buitenland tonen aan dat daar drie tot negen procent van de jongens misbruikervaringen kent, meestal gepleegd door mannen buiten de kring van familieleden^[1].

Het openbaar ministerie in Nederland behandelt behandelt jaarlijks ongeveer 2050 tot 2350 misbruikzaken per jaar.

Seksueel misbruik komt voor in alle milieus, bij arm en rijk, bij ongelovigen en gelovigen. Het komt vooral voor in verbanden die een gezags- of machtsverhouding kennen: huwelijk, gezin, sportclubs, scholen, internaten, jeugdbewegingen en andere verenigingen. De plegers zijn vrijwel altijd mannen; vrouwen vormen één tot drie procent van alle plegers. De helft tot driekwart van de vrouwelijke plegers begaat het misbruik onder druk van een (hun) aanwezige man. De meeste vrouwelijke plegers zijn zelf in hun jeugd seksueel misbruikt of verwaarloosd. 

In 80 tot 95 procent van de gevallen zijn de plegers bekenden van het kind.

Hoeveel plegers vallen na hun straf weer terug? Buitenlandse studies laten zien dat binnen vijf jaar na detentie vier procent van de incestplegers terugvalt in hun zonde. Van de pedoseksuelen die meisjes buiten het gezin misbruikten recidiveert dertien procent, en van de pedoseksuelen die jongens buiten het gezin misbruikten 21 procent. Vijftien jaar na de detentie zijn die terugval-percentages verdubbeld. De werkelijke percentages liggen waarschijnlijk hoger, daar lang niet al het misbruik bij de politie wordt aangegeven. Plegers vallen eerder en vaker terug als ze als minderjarige al afwijkend seksueel gedrag hebben vertoond. Of als ze met leeftijdgenoten omgaan die hun afwijkende levensstijl steunen.

In verscheidene landen wordt de Rooms-katholieke kerk geplaagd door schandalen van seksueel misbruik van kinderen door priesters en andere rooms-katholieke geestelijken. Doch in andere (niet-roomskatholieke) instituten met mannelijke medewerkers komt seksueel misbruik onder niet-celibataire mannen verhoudingsgewijs veel vaker voor: seksueel misbruik is daar - althans dat is in Duitsland gebleken - 36 maal waarschijnlijker^[5]. Het geloof is een barriere voor de zondige neiging tot misbruik^[6].

In Nederland maakte de overheid in 2012 excuses voor het seksueel misbruik in instellingen en pleeggezinnen.

Excuses Opstelten namens overheid voor misbruik
Minister Opstelten heeft zijn excuses aangeboden aan de slachtoffers van seksueel misbruik in instellingen en pleeggezinnen. Opstelten deed dat samen met staatssecretarissen Teeven en Veldhuijzen van Zanten op een bijeenkomst met vertegenwoordigers van slachtoffers in Utrecht. Opstelten noemt het misbruik buitengewoon betreurenswaardig: 'Als overheid die verantwoordelijk is voor het stelsel willen wij namens het kabinet excuses aanbieden aan iedere volwassenen en ieder kind die dat is overkomen'. De regering heeft volgens hem niet eerder excuses aangeboden, omdat de bewindslieden eerst met de slachtoffers zelf wilden spreken.
(Bron: Radio Nederland Wereldomroep, nieuwsbericht 29 okt. 2012)