Abortus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 1:
Het woord '''abortus''' wordt meestal gebruikt voor het door menselijk ingrijpen voortijdig afbreken van een zwangerschap. De (Latijnse) vakterm voor deze opzettelijke vruchtafdrijving is ''abortus provocatus (''Lat. a''boriri ='' vergaan of verloren gaan; Lat. ''provocare'' = oproepen; Engels: ''induced abortion ='' opgewekte abortus'').'' Bij abortus provocatus wordt de vrucht ([[embryo]], [[foetus]]) in de moederschoot gedood. In 2010 gebeurde dat in Nederland bijna 31 duizend maal. In België vonden in 2007 ruim 18 duizend officieel aangegeven abortussen plaats.
Een niet-opzettelijke vruchtafdrijving, waarbij het lichaam van de vrouw de vrucht afstoot, heet ''miskraam'' of ''spontane abortus.'' Dit artikel handelt over opzettelijke zwangerschapsonderbreking van de onvoldragen vrucht (abortus provocatus).
Regel 18:
In het westerse land Canada is abortus toegestaan tijdens alle 9 maanden van de zwangerschap (anno 2013).
'''Europa'''. In Europa is abortus de eerste doodsoorzaak. Er vonden in 2003 4,3 miljoen abortussen plaats (7,7 miljoen in 1995). Op elke duizend vrouwen in de leeftijd van 15 tot 44 jaar hebben in Europa 28 vrouwen een abortus (stand 2003; 48 per 1000 vrouwen in 1995). In Oost-Europa waren in 2003 meer abortussen dan geboorten: 105 abortussen op 100 geboorten <sup>[12]</sup>. Dat is wereldwijd gezien een uitzonderlijk slechte situatie. West-Europa kent verhoudingsgewijs het minste aantal abortussen ter wereld: 12 op de 1000 vrouwen in de leeftijd van 15-44 jaar (stand 2003). Dat neemt niet weg dat er in 2003 gemiddeld elke 7 seconden een abortus plaatsvond, dat is gemiddeld 491 opzettelijke zwangerschapsafbrekingen per uur<sup>[14]</sup>.
| |||