Bedelingenleer: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 157:
Buiten het protestantisme echter hebben andere christelijke richtingen (bijv., Oosterse Kerk, Rooms-Katholieke Kerk) geen bedelingenleer omhelsd.
== Niet-klassieke varianten ==
== Progressief dispensationalisme ==▼
=== Ultra-dispensationalisme ===
De ultra-bedelingenleer (hyper-dispensationalisme, ultra-dispensationalisme) laat, in tegenstelling tot het traditionele (of klassieke) dispensationalisme, de bedeling van de Christelijke gemeente aanvangen met de bediening van de apostel Paulus. De hyper-dispensationalisten beschouwen de vier evangeliën en veel van de nieuwtestamentische brieven als geldend voor de joods-christelijke gemeente vóór Paulus of voor het toekomstige Davidische Koninkrijk en niet rechtstreeks van toepassing op de overwegend heidense kerk van heden.
De bedelingenleer onderscheidt Israël en de gemeente van Christus. De meeste dispensationalisten laten de bedeling van de gemeente aanvangen met de geboorte van de gemeente in Handelingen 2, bij de uitstorting van de Heilige Geest op het Pinksterfeest. Ultra-dispensationalisten laten de bedeling van de gemeente later beginnen.
'''"Handelingen 13-dispensationalisme".''' Een variant van de ultra-bedelingenleer is het "Handelingen 13-dispensationalisme"<ref>In het Engels "Acts 13 dispensationalism" of "Mid-Acts Dispensationalism" geheten.</ref>: de bedeling van de gemeente begon met de roeping van Paulus voor de eerste zendingsreis, Hand. 13:2. Woordvoerders van dit ultra-dispensationalisme zijn onder meer J. C. O'Hair, C. R. Stam (''Things That Differ''), Charles F. Baker (''A Dispensational Theologie'') en Bob Enyart (''The Plot'').
'''"Handelingen 28-dispensationalisme"'''. Een andere variant zegt dat de bedeling van de gemeente begon aan het einde van Paulus' bediening, toen hij, gevangen gehouden in Rome, verwees naar de afwijzing van Gods koninkrijk door Israël en het zenden van Gods heil aan de heidenvolken. <blockquote>''Hnd 28:28 Het zij u dan bekend dat deze behoudenis van God tot de volken is gezonden; zij zullen ook horen.''</blockquote>De meest opvallende voorstander van dit "Handelingen 28-dispensationalisme" was E. W. Bullinger (1837-1913). Andere schrijvers die deze positie innemen zijn onder andere Charles H. Welch, Vladimir M. Gelesnoff en Otis Q. Sellers.
▲=== Progressief dispensationalisme ===
Het progressief dispensationalisme<ref>Blaising en Bock, ''Progressief Dispensationalisme'' (Baker Books, 1993)</ref> is het resultaat van een aanpassing van het klassieke dispensationalisme. De aanpassing is een reactie op de kritiek van vooral Gereformeerde zijde, op de klassieke bedelingenleer. Het onderscheid tussen Israël en de gemeente van Christus is vervaagd. Ook het duizendjarig rijk lijkt in deze leer te verdampen, evenals de opname van de gemeente vóór de Verdrukking.
Regel 173 ⟶ 184:
''A New and Concise Bible Dictionary'' (George Morris, 1899) s.v. Dispensation. Tekst van dit lemma is 15-16 september 2016 vertaald en verwerkt.
[http://www.theopedia.com/dispensationalism Dispensationalism], artikel op Theopedia.com. Tekst hiervan is vertaald en verwerkt in september en november 2016.
[http://www.theopedia.com/hyper-dispensationalism Hyper-dispensationalism], artikel op Theopedia.com. Tekst hiervan is vertaald en verwerkt in november 2016.
== Voetnoten ==
| |||