Dood: verschil tussen versies

Regel 32:

== Dood van een kind ==

Aangrijpend en moeilijk te verwerken is de dood van een eigen kind. Naar aanleiding van een busongeluk in maart 2012, waarbij 22 jonge kinderen omkwamen, zei dokter De Roy van de Katholieke Universiteit Leuven: "Voor een ouder is de dood van een kind het ergste wat hen kan overkomen. Deze ervaring tekent de kinderen die erbij waren. Het blijft hen bij. Het is enorm ingrijpend, een ongekende shock. Ze zullen het nog zeker enkele maanden bijzonder zwaar hebben. Maar nadien geven ze het een plaats, en denken ze er nog aan terug. Voor hen is het iets gemakkelijker. Bij de ouders knakt er iets op zo'n moment. Sommigen gaan door met hun leven, pikken de draad weer op, maar de dood van hun kind blijft altijd erg aanwezig. Sommigen gaan denken dat hun leven geen zin meer heeft en zullen nood hebben aan professionele begeleiding. Maar zelfs degenen met een 'normale' manier van rouwen en verwerking zijn getekend voor het leven."<ref>[http://www.gva.be/nieuws/wetenschap/aid1135609/voor-de-ouders-is-de-dood-van-een-kind-het-ergste-wat-hen-kan-overkomen-2.aspx 'Voor de ouders is de dood van een kind het ergste wat hen kan overkomen'], nieuwsbericht op GVA.be, 14 maart 2012 </ref>.

== Toestand van de dode ==

Een dode is overgegaan naar het hiernamaals. Van de zijde van de mens op aarde ''beschouwd'' ligt de dode stil in zijn graf. Er gaat iets van hem uit. Hij is stof en vergaat tot stof. De mens kan dus van zijn ''lichamelijke zijde'' beschouwd worden. Dit doen onderstaande psalmverzen. <blockquote>''Ps 115:17 De doden zullen de HEERE niet prijzen, evenmin al wie in de stilte neergedaald zijn. (HSV)''</blockquote><blockquote>''Ps 6:5 (6:6) Want in de dood is er geen gedachtenis aan U, wie zal U loven in het graf? (HSV)''</blockquote><blockquote>''Ps 30:9 (30:10) Wat voor winst is er in mijn bloed, in mijn neerdalen in het graf? Zal het stof U loven? Zal dat Uw trouw verkondigen?''</blockquote>Het woord 'opstaan' (uit de doden of van de dood) zie ook op de lichamelijke kant: het lichaam van de mens staat op uit het graf. Denk bijvoorbeeld aan Lazarus, de vriend van Jezus, die uit zijn liggende toestand als dode levend werd gemaakt en opstond en uit het graf kwam.

'''Rust.''' De doden zijn in een toestand van ''rust.'' Tot de profeet Daniël wordt gezegd: <blockquote>''Da 12:13 Maar u, ga heen tot het einde, want u zult rusten, en u zult opstaan in uw bestemming, aan het einde van de dagen. (HSV)''</blockquote>De toekomstige martelaren, die zijn afgeslacht, rusten.<blockquote>''Opb 6:9 En toen het Lam het vijfde zegel opende, zag ik onder het altaar de zielen van hen die geslacht waren om het woord van God en om het getuigenis dat zij hadden. Opb 6:10 En zij riepen met luider stem en zeiden: Tot hoelang, heilige en waarachtige Heerser, oordeelt en wreekt U ons bloed niet aan hen die op de aarde wonen? Opb 6:11 En aan ieder van hen werd een lang wit kleed gegeven; en hun werd gezegd dat zij nog een korte tijd moesten rusten, totdat ook hun medeslaven en hun broeders die gedood zouden worden evenals zij, voltallig zouden zijn. (TELOS)''</blockquote>Sommigen hebben de ''lichamelijke'' beschouwing als doorslaggevend genomen en menen dat de doden geen bewustzijn hebben. Ziet men echter op de menselijke geest, dan is er bij de doden bewustzijn, onderling contact en communicatie.

'''Contact.''' Er is is contact met zijn voorgeslacht, aangezien men bij zijn voorgeslacht komt, met het overleden voorgeslacht herenigd wordt. Sterven is "tot uw vaderen (heen)gaan", d.i. tot de voorvaderen in het hiernamaals gaan. Tot Abraham wordt gezegd:<blockquote>''Ge 15:15 En gij zult tot uw vaderen gaan met vrede; gij zult in goeden ouderdom begraven worden. (SV)''</blockquote>In de Herziene Statenvertaling:<blockquote>''Ge 15:15 Maar ú zult in vrede tot uw vaderen heengaan; u zult in goede ouderdom begraven worden. (HSV)''</blockquote>Sterven is "vergaderd worden tot zijn volken", d.w.z. tot zijn voorgeslacht, dat al is heengegaan. <blockquote>''Ge 25:8 En Abraham gaf den geest en stierf, in goeden ouderdom, oud en [des] [levens] zat, en hij werd tot zijn volken verzameld. (SV)''</blockquote><blockquote>''Nu 20:24 Aäron zal tot zijn volken verzameld worden; want hij zal niet komen in het land, hetwelk Ik aan de kinderen Israëls gegeven heb, omdat gijlieden Mijn mond wederspannig geweest zijt bij de wateren van Meriba. (...) Nu 20:26 En trek Aäron zijn klederen uit, en trek ze Eleazar, zijn zoon, aan; want Aäron zal verzameld worden, en daar sterven. (SV)''</blockquote><blockquote>''De 32:50 En sterf op dien berg, waarheen gij opklimmen zult, en word vergaderd tot uw volken; gelijk als uw broeder Aäron stierf op den berg Hor, en werd tot zijn volken vergaderd. (SV)''</blockquote>Vergelijk in de Herziene Statenvertaling:<blockquote>''Ge 25:17 Dit zijn de levensjaren van Ismaël: honderdzevenendertig jaar. Toen gaf hij de geest en stierf, en hij werd met zijn voorgeslacht verenigd. (SV)''</blockquote><blockquote>''Ge 49:33 Als Jakob voleind had aan zijn zonen bevelen te geven, zo legde hij zijn voeten samen op het bed, en hij gaf den geest, en hij werd verzameld tot zijn volken. (SV)''</blockquote><blockquote>''Ge 49:33 Toen Jakob klaar was met het geven van bevelen aan zijn zonen, legde hij zijn voeten bij elkaar op het bed en gaf de geest; en hij werd verenigd met zijn voorgeslacht. (HSV)''</blockquote>'''Communicatie en herinnering.''' Bij de doden is bewustzijn, herinnering en communicatie. Denk bijvoorbeeld aan de arme (de andere) Lazarus, die in de schoot van Abraham was en communiceerde met de rijke man die in de plaats van de pijn was. De rijke man herkende Lazarus en herinnerde zich dat hij broers op aarde had. Denk ook aan de zielen van de om hun getuigenis geslachten onder het altaar in Opb. 6. Ze weten van elkaars tegenwoordigheid ('ons'). Zij spreken tot God. <blockquote>''Opb 6:9 En toen het Lam het vijfde zegel opende, zag ik onder het altaar de zielen van hen die geslacht waren om het woord van God en om het getuigenis dat zij hadden. Opb 6:10 En zij riepen met luider stem en zeiden: Tot hoelang, heilige en waarachtige Heerser, oordeelt en wreekt U ons bloed niet aan hen die op de aarde wonen? Opb 6:11 En aan ieder van hen werd een lang wit kleed gegeven; en hun werd gezegd dat zij nog een korte tijd moesten rusten, totdat ook hun medeslaven en hun broeders die gedood zouden worden evenals zij, voltallig zouden zijn. (TELOS)''</blockquote>

== Overwinning over de dood ==