Eerbare kleding: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 14:
== 'Eerbaar' ==
“Eerbare kleding” staat er. “Eerbare” is de vertaling van het Griekse woord kosmioo (κοσμιω). Door dat woord vertalen de Statenvertaling, de Herziene Statenvertaling, de Lutherse vertaling. De Statenvertaling:<blockquote>''1Ti 2:9 Desgelijks ook, dat de vrouwen, in een eerbaar gewaad, met schaamte en matigheid zichzelven versieren, niet in vlechtingen [des] [haars], of goud, of paarlen, of kostelijke kleding; (SV)''</blockquote>Het Griekse woord blijkt echter lastig te vertalen. Andere vertalingen hebben: ‘waardige’, ‘sierlijke’, ‘zedige’, ‘stemmige’, ‘passende’, ‘netjes’, ‘betamelijk’<sup>[4]</sup>. De diverse vertalingen spreken elkaar niet tegen, maar brengen een eigenschap van de zodanige kleding naar voren.
== Richtlijnen ==
{|
|'''Kledingwijze bij leerbedrijven'''
''“Bedrijven willen niet dat mbo-leerlingen een stage bij hen volgen als hun kleding niet deugt. Dat wil zeggen: een naveltruitje, een korte broek of heel lage heupbroek zijn taboe bij 60 procent van de praktijkopleiders. Ook een petje of zonnebril wijzen zij af. Dit blijkt uit onderzoek van het kenniscentrum ECABO onder 1600 praktijkopleiders van leerbedrijven."''
(Nu.nl, nieuwsbericht uit november 2005)
'''Eerbaar = Lang + Losjes + Lagen'''
''"Onlangs leerde een medechristen mij een waardevolle vergelijking voor bescheidenheid [in kleding]. De 3 L's: LANG, LOSJES en LAGEN. (...) Wat zou er gebeuren als we de vergelijking naar onze garderobe brachten?"''
(Jane Martin, 2013)<sup>[1]</sup>
|}
Kleding heeft de functie om het lichaam te '''bedekken'''. Kleding is gegeven om te ''ver''hullen en niet om te ''ont''hullen. Een gelovige vrouw moet van haar lichaam daarom niet meer tonen dan waardig of zedig is. Laten de vrouwen en meisjes zich zo kleden dat ze geen aanleiding geven tot zondige en overspelige gedachten.
Het is ook verstandig bij de kledingkeuze rekening te houden met de '''gelegenheid''' waar je je zult ophouden (werk, feest, sollicitatiegesprek, kerkelijke samenkomst, thuis, enz.).
Wat de '''lengte van rok of jurk''' betreft, gaf Henriette Kuiper, de dochter van de bekende Abraham Kuyper, ooit de volgende goede raad aangaande de roklengte: „Wie een japon of blouserok koopt neme toch eerst de zitproef. Zo dikwijls is een rok niet te kort, als men staat of loopt, maar wórdt hij tekort als men gaat zitten, en de rok optrekt tot boven de knieën soms. Men vrage aan de verkoopster een stoel, en ga daarop, met de rok aan, voor een lage spiegel zitten. Dan kan men zelf zien, of de rok, bij 't zitten, eerbaar blijft of oneerbaar wordt" <sup>[2]</sup>. Veel wereldse vrouwen dragen korte rokken, 'mini-rokken'. Het dragen van minirokken kwam in de jaren '60 van de 20e eeuw op, al werden de eerste minirokken al in de jaren '30 gezien.
Hoe '''open of laag de hals'''? Zorg dat de borstspleet bedekt blijft. En neem de bukproef: als ik buk, geef ik dan inkijk?
Zorg dus dat de rok of jurk lang genoeg en de kraag hoog genoeg is. Wees 'lang van stof' en 'hoog van inzicht'.
Kleding die meer of minder '''losjes''' gedragen wordt, verhult de vrouwelijke lichaamslijn. Strakke kleding daarentegen doet de vrouwelijke vormen, de vrouwelijke lijn, uitkomen. Het is beter terughoudend, ingetogen te zijn en niet (te) strakke kleding te dragen.
Het is beter God te behagen dan bij de wereld in de smaak te vallen.
[[File:Tsnioes_12.jpg]]
| |||