Efraïm: verschil tussen versies

'''Efraïm '''is een [[Hebreeuws|Hebreeuwse]] naam, grammaticaal een tweevoudsvorm, en betekent “dubbel vruchtbaar”. [[Jozef (zoon van Jakob)|Jozef]] gaf de naam aan zijn tweede zoon.<blockquote>''Ge 41:52 De tweede gaf hij de naam Efraïm. Want,  [zei hij], God heeft mij vruchtbaar doen worden in het land van mijn verdrukking. (HSV)''</blockquote>In de [[Bijbel]] verwijst “Efraïm” naar:

'''Efraïm''', ook geschreven ''Ephraïm'', was de tweede zoon van [[Jozef (zoon van Jacob)|Jozef]] en de Egyptische [[Asnath]]. De naam wordt ook gegeven aan de stam waarvan Efraïm het hoofd was, en vervolgens ook aan het deel van het land [[Kanaän (land)|Kanaän]] dat hem werd toebedeeld.

De '''eigennaam''' Efraïm, door Jozef aan zijn zoon gegeven, betekent ‘dubbel vruchtbaar’ (Gen. 41: 52), met toespeling op Jozefs vruchtbare jaren in Egypte, aanvankelijk het land van zijn ellende, maar waarin God hem nu ''twee'' zonen had gegeven. <blockquote>''Ge 41:52 De tweede gaf hij de naam Efraïm. Want,  [zei hij], God heeft mij vruchtbaar doen worden in het land van mijn verdrukking. (HSV)''</blockquote>De betekenis van de naam werd later versterkt door de goddelijke belofte (Gen. 48  4v.), welke Jakob aan zijn kleinzoon in het geloof (Hebr. 11: 21), volgens de vrije verkiezing Gods, met een hogere mate van zegen dan aan diens broer Manasse gaf (18: 14-20). Want toen Israël de twee zonen van Jozef wilde zegenen, zette hij Efraïm vóór zijn oudere broer, en zei dat hij groter zou moeten zijn en dat zijn nageslacht een menigte van volkeren zou worden (Gen. 48:17-19).

Nog gedurende het verblijf in Egypte richtten (1 Kron. 8: 21-23) naburige Filistijnse stammen, bij een strooptocht in Egypte (de aftrekkenden kunnen niet de Efraïmieten zijn, daar Egypte lager en zuidelijker ligt), onder Efraïm een bloedige nederlaag aan, wat de oude stamvader zeer verdroot; hij werd door de deelneming van zijn broeders en door de onverwachte geboorte van een zoon getroost.