Ismaël: verschil tussen versies

Ismaël was de zoon van Abram en [[Sara|Sarai’s]] Egyptische dienstmaagd Hagar. Hij is via Abram een nakomeling van Sem.

Voordat hij werd geboren liep zijn moeder Hagar weg, omdat zij de vernedering door haar meesteres Sarai niet langer kon verdragen. De Engel van Jahweh verscheen aan haar, en gebood haar om terug te keren naar haar meesteres. Hij beloofde haar een talrijk nageslacht en onthulde haar dat ze zwanger was van een zoon, die zij de naam Ismaël moest geven. Voor de betekenis van de naam, zie hierboven. Ismaël zou een wilde man zijn. ‘een woudezel van een mens’ (Gen. 16:12). Zijn hand zou tegen allen zijn, en de hand van allen tegen hem.

Toen God aan Abraham beloofde, dat zijn vrouw Sara een talrijk nageslacht zou krijgen, bad Abraham dat Ismaël, die toen 13 jaar oud was, mocht leven voor Gods aangezicht. Ismaël vertegenwoordigt typologisch het zaad van Abraham naar het vlees. God antwoordde dat Hij zou Ismaël zegenen en zeer vermenigvuldigen. Ismaël zou ook twaalf vorsten verwekken, en God zou hem tot een grote natie maken. Desniettemin zou het verbond van God met Abraham door Izaäk voortgaan.<blockquote>''Ge 17:18 En Abraham zeide tot God: Och, dat Ismael mocht leven voor Uw aangezicht! (...) Ge 17:20 En aangaande Ismael heb Ik u verhoord; zie, Ik heb hem gezegend, en zal hem vruchtbaar maken, en hem gans zeer vermenigvuldigen; twaalf vorsten zal hij gewinnen, en Ik zal hem tot een groot volk stellen;'' ''Ge 17:21 Maar Mijn verbond zal Ik met Izak oprichten, die u Sara op dezen gezetten tijd in het andere jaar baren zal.'' (SV)</blockquote>Toen Ismaël 13 jaar oud was, besneed Abraham hem en alle mannen van zijn huis. In deze daad erkende de aartsvader in het geloof dat de zegen voor zijn natuurlijke zaad niet kon worden verkregen door de kracht van het vlees.

Twee of drie jaren later werd Ismaël met zijn moeder door Abraham weggezonden wegens huiselijke onaangenaamheden. Want op het 'grote feest', toen Izak, het kind geboren naar de Geest, was gespeend, spotte Ismaël, en Sarah smeekte Abraham zowel moeder als zoon weg te sturen. Dit was zwaar voor Abraham, maar ook God vond het nodig. Toen stond Abraham vroeg in de ochtend op, en na hen te hebben voorzien van wat brood en een fles water, stuurde hij hen weg.

Ismaël woonde in de woestijn en werd een boogschutter. In eerste instantie woonde hij in de woestijn van Berseba en daarna in Paran, een landstreek tussen Kanaän en de berg Sinaï.

Zijn moeder koos een Egyptische als vrouw voor hem. Zijn twaalf zonen worden vermeld, alsook hun woonplaatsen, naar hun volken.