Kreta: verschil tussen versies

Regel 1:

Kreta is het grootste eiland van Griekenland. De apostel Paulus heeft er enige tijd verbleven.

'''Kreta''' is het grootste eiland van Griekenland. De apostel Paulus heeft er enige tijd verbleven. Het eiland wordt genoemd in Hand. 27:7, 12, 13, 21. In het Oude Testament komt het eiland voor onder de naam ''Kaphthor''.

Kreta wordt door de Grieken Kriti, door de Turken Kirid geheten en werd door de Europeanen eerder Kandia genoemd.

Regel 30:

'''Bewoners'''. - De bewoners van Kreta waren oudtijds beroemd als uitstekende slingeraars en boogschutters, en dienden vaak voor soldij.

Hun zedelijkheid stond in zeer ~~slechten~~ reuk. Het woord kretizein (d.i. als een Kretenser spreken en handelen) gebruikten de Grieken in de zin van liegen en bedriegen. Het spreekwoord zei van hen: „de Kiliciërs, Kappadociërs en Kretensers waren de drie ergste K's." Zij maakten zich schuldig aan seksuele omgang met kinderen, waren vals en weinig betrouwbaar. Ten bewijze hiervan beroept Paulus zich (Tit. 1: 12) op een uitspraak van de ~~te Phaistus geboren en te Knossus woonachtige~~ beroemde Kretensische dichter Epimenides, ~~een tijdgenoot van de zeven wijzen, en vaak voor een hunner gehouden, die verbonden was aan de dienst van Zeus en Apollo, en als grijsaard~~ in ~~596 naar Athene werd geroepen om daar en te Delos door nieuwe, religieuze instellingen de toorn van de goden te verzoenen. Van deze Epimenides waren~~ orakelspreuken ~~(chresmoi) en verzoeningsliederen (katharmoi) in omloop; in de eerste zal~~ Hieronymus de door Paulus geciteerde uitspraak gevonden hebben. De ~~Apostel~~ noemt hem 'profeet' om de grote roem, waarin hij bij de Grieken stond, en waarom Cicero hem tot de zieners rekent.

Hun zedelijkheid stond in zeer slechte reuk. Het woord ''kretizein'' (d.i. als een Kretenser spreken en handelen) gebruikten de Grieken in de zin van liegen en bedriegen. Het spreekwoord zei van hen: „de Kiliciërs, Kappadociërs en Kretensers waren de drie ergste K's." Zij maakten zich schuldig aan seksuele omgang met kinderen, waren vals en weinig betrouwbaar. Ten bewijze hiervan beroept Paulus zich (Tit. 1: 12) op een uitspraak van de beroemde Kretensische dichter [[Epimenides]], in wiens orakelspreuken Hieronymus de door Paulus geciteerde uitspraak gevonden zal hebben. De apostel noemt hem 'profeet' om de grote roem, waarin hij bij de Grieken stond, en waarom Cicero hem tot de zieners rekent.

In de laatste eeuw v. Chr. kwamen de Kretensers in aanraking met de Romeinen. Zij hadden hulptroepen geleverd aan Mithridates, de koning van Pontus, met wie de Romeinen in oorlog waren, maakten zich daarbij schuldig aan zeeroverij, en hierin vond Rome aanleiding Kreta de oorlog te verklaren. Na vreselijke bloedbaden gelukte het Quintus Caecilius Metellus Kreticus het eiland geheel te onderwerpen (68 - 66 v. Chr.). Kreta werd een Romeinse provincie, en werd later verenigd met Cyrene in Noord-Afrika, welke vereniging voortduurde tot de regering van Diocletianus.

Van 395-823 n. Chr. behoorde het tot het Oost-Romeinse rijk; in 823 werd het door de Arabieren veroverd, in 962 kwam het weer aan de Byzantijnen, die het in 1204 aan de Venetianen verkochten. In 1669 kwam het in de macht der Turken. Later maakte het eiland een Siwa (provincie) uit van het Klein-Aziatische Ejalet (stadhouderschap) Kutahijah.

'''Joden'''. - Dat er op Kreta ook Joden woonden, weten wij uit Philo en Flavius Josephus (vgl. Handelingen der Apostelen 2:11). Het eiland wordt vermeld in 1 Makk. 10: 67.

'''Christenen'''. - Het christendom schijn er vroeg ingang gevonden te hebben. Volgens Titus 1:5 heeft Paulus zelf er gemeenten gesticht, haar leiding overlatend aan Titus, die later als beschermheilige van Kreta vereerd werd. Uit de brief aan Titus blijkt, dat de Judaisten ook daar de apostel bestreden.

== Bron ==