Sardis: verschil tussen versies

← Oudere bewerking

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

Versie van 6 apr 2017 08:32 brontekst bekijken Kees Langeveld (overleg \| bijdragen) bureaucraten, Bevestigde gebruikers, redacteuren, beheerders 41.216 bewerkingen kGeen bewerkingssamenvatting Label: Visuele tekstverwerker ← Oudere bewerking		Huidige versie van 9 apr 2017 om 08:03 brontekst bekijken Kees Langeveld (overleg \| bijdragen) bureaucraten, Bevestigde gebruikers, redacteuren, beheerders 41.216 bewerkingen kGeen bewerkingssamenvatting Label: Visuele tekstverwerker
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: '''Sardis''' of ''Sardes'' was een van de oudste, rijkste, beroemdste steden van [[Klein-Azië]], hoofdstad van [[Lydië]]. Daar was een christelijke gemeente, waaraan de apostel [[Johannes (apostel)\|Johannes]] in opdracht van de [[Heer Jezus]] een brief schreef. ~~Het~~De stad lag aan de noordelijke voet van de berg Tmolus. in een mooie vlakte, aan weerszijden van het riviertje Pactolus. [[Bestand:Zeven gemeenten Openbaring Access Foundation.jpg\|miniatuur\|1024x1024px\|gecentreerd\|Ligging van Sardis]] [[Bestand:Sardis Synagogue courtyard.JPG\|miniatuur\|299x299px\|Binnenplaats van de [[synagoge]] in Sardis.]] Het was de zetel van de koningen van Lydië, later van de Perzische landvoogden, want de Perzische koning Cyrus onderwierp Lydië en lijfde het met zijn hoofdstad Sardes bij Perzië in. Later eerst van Syrië, toen van de Romeinen afhankelijk, verloor de stad allengs haar betekenis. Onder de Romeinen verloor Sardis zijn plaats als administratief centrum aan Efeze, maar het bleef wel een belangrijk regionaal centrum, onder andere als juridische hoofdplaats. Meer dan eens werd zij verwoest, ten tijde van de Romeinse keizer [[Tiberius Iulius Caesar Augustus\|Tiberius]] zelfs bijna geheel door een aardbeving vernield. Ofschoon herbouwd, kwíjnde zij en was ca. 1860<ref>P.J. Gouda Quint, ''Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling''. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866, blz. 335. </ref> ~~thans~~ een zeer gering dorp. Haar bewoners waren oudtijds door hun zedeloosheid berucht.