Frédéric Louis Godet

Frédéric Louis Godet (1812—1900) was een Franse theoloog die zich verzette tegen de opkomende Schriftkritiek in de 19de eeuw. Zijn commentaren zijn vertaald in het Engels, Duits, Nederlands en Deens.

Hij werd in 1812 geboren in Neufchatel, studeerde in Bonn en Berlijn theologie. In 1836 werd hij tot de predikdienst toegelaten. Van 1836—38 was hij hulpprediker te Valengin. In 1838 werd hij de leermeester van de kroonprins van Pruisen, de latere keizer Friedrich III. Dat bleef hij tot 1844.

Tot 1850 was hij hulpprediker te Val de Ruz. In hetzelfde jaar ontving hij een benoeming tot hoogleraar in de godgeleerdheid te Neufchatel. Hij was in die stad tevens predikant en arbeidde als zodanig. In 1873 was hij het die de stoot gaf tot het ontstaan van de Vrije kerk van Neufchatel.

Hij was een kundig exegeet en behoudend van richting. Schone gedachten ontwikkelt hij in zijn verklaringen. Hij is niet de dorre exegeet, maar hij doet wat hij verklaart, voor de onderzoeker leven.

Afkomstig van zijn hand zijn onder meer:

• Etudes bibliques (1876).
• Commentaire sur l' Evangile de St Jean (1881);
• Sur l'Epitre aux Romains (1881);
• Aux Corinthiens I (1886);
• Sur St Luc (1888);

Verschillende van deze boeken zijn in andere talen omgezet. In het Nederlands zijn verschenen: Het Evangelie van Johannes, De eerste brief aan de Corinthiërs, Bijbelstudiën en De wonderen van onzes Heeren Jezus Christus. In dit apologetische boek beantwoordt Godet de in de 19e eeuw opkomende Schriftkritiek die de wonderen beschreven in het nieuwe testament naar het rijk der fabelen verwees. Hij gaat ook in op de theologische betekenis van het "hoe en waarom" van de wonderen.

Godet overleed 29 oktober 1900 in zijn geboorteplaats Neufchatel.

Bron

F. W. Grosheide, J.H. Landwehr, C. Lindeboom, J.C. Rullmann, Christelijke Encyclopaedie voor het Nederlandsche volk. Kampen: J.H. Kok, 1925-1931. Zes delen. Tekst van het lemma 'Godet (Frédéric Louis)' is onder wijziging verwerkt op 17 aug. 2019.