Joab: verschil tussen versies
k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| (2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 13:
Joabs naam wordt voor het eerst vermeld in 1 Samuël 26:6 als zijnde de broer van Abisai. Deze Abisai ging met David af tot Saul in diens leger.
'''Slag bij Gibeon.''' De eerste actie van Joab zelf wordt beschreven in 2 Samuël 2. Hij voert het Judese leger aan in de strijd tegen het leger van Sauls zoon [[Isboseth]] en diens legeraanvoerder Abner. Isboseth is na de dood van zijn vader koning over Israël geworden. Hoogstwaarschijnlijk heeft Joab zich reeds tijdens Davids omzwervingen door zijn dapperheid en bekwaamheid in de strijd gunstig onderscheiden, daar deze hem in de oorlog tegen Isboseth aan het hoofd van het leger heeft gesteld. De twee legers ontmoeten elkaar bij [[Gibeon]]. Abner spreekt met Joab af dat de strijd beslist moet worden door twaalf soldaten van beide legers, om zo het aantal doden te beperken. Aan het eind van het gevecht van deze twee groepen mannen blijkt dat ze allemaal gesneuveld zijn. Daarop vallen de twee legers elkaar aan. Het leger van Juda wint de slag. Tijdens de achtervolging door het leger van Juda jaagt [[Asahel]], de broer van Joab, Abner na, maar wordt door deze gewaarschuwd. Asahel weigert af te wijken en wordt door Abner gedood (2 Sam. 2:23). Joab en zijn broer Abisaï
'''Dood van Asahel gewroken.''' Terwijl het oorlog is tussen het huis van Saul en dat van David besluit Abner heel Israël onder David te brengen. Daartoe gaat hij naar David in Hebron, waar hij hartelijk wordt ontvangen, zijn plan bekendmaakt en weer vertrekt. Joab hoort ervan, vertrouwt Abner niet en neemt het David kwalijk dat hij Abner vrij heeft laten heengaan. Zonder medeweten van David laat Joab Abner terugroepen, wacht hem op en vermoordt hem verraderlijk "omwille van het bloed van zijn broer Asahel" (2 Sam. 3:27).
Regel 35:
'''Steun aan Adonia.''' Tot aan het einde van de regering van David blijft Joab zijn hoge betrekking bekleden, maar vreest terecht, dat hij haar licht verliezen zal, als Salomo de troon beklimt. David laat het doden van Joab liever aan zijn troonsopvolger over. Op zijn sterfbed zegt David tegen Salomo dat hij er voor moet zorgen dat Joab gedood wordt, omdat hij twee legeraanvoerders heeft gedood in vredestijd buiten de goedkeuring van de koning om. Die twee waren, aldus David, "rechtvaardiger en beter dan Joab" (1 Kon. 2:32). Salomo is echter niet de oudste zoon van David, maar wel door zijn vader aangewezen als troonopvolger. Adonia, de dan levende oudste zoon en kind uit het eerste huwelijk, is het hier niet mee eens en vindt dat hij recht heeft op de troon. Joab kiest de kant van Adonia.
'''Joabs dood.''' Joab verneemt echter dat David Salomo opdracht heeft gegeven om hem te doden; hierop vlucht hij naar de tabernakel en houdt daar de hoornen van het brandofferaltaar vast, om zijn leven te redden. Benaja, de legeraanvoerder van Salomo, roept Joab op om buiten de tabernakel te komen, dit weigert Joab ("Neen, maar hier zal ik sterven!", 1 Kon. 2:30), waarop deze op Salomo's bevel gedood wordt in de tabernakel.<blockquote>''1Kon 2:34 En Benaja, de zoon van Jojada, ging op, en viel op hem aan, en doodde hem; en hij werd begraven in zijn huis, in de woestijn. (SV)''</blockquote>'''Trouwe veldheer.''' In de verschillende oorlogen, door David gevoerd, is Joab voortdurend de schrandere veldheer, die ten goede raadde, de dappere krijgsman, die het leger tot heldendaden ontvonkte, de getrouwe dienaar, die zijn heer ook in de grootste nood niet verliet. Geen slag heeft hij verloren. Mede dankzij Joab heeft David zijn koningschap weten te behouden. David heeft hem echter de moorden op Abner, Absalom en Amasa kwalijk genomen.
De wapendrager van Joab was Naharai de Beërothiet (2 Sam. 23:37).
| |||