Jakobus 5: verschil tussen versies
k
→14
k (→14) |
|||
Regel 61:
''Mr 6:12 En zij vertrokken en predikten dat men zich moest bekeren, Mr 6:13 en zij dreven vele demonen uit en zalfden vele zieken met olie en genazen hen.'' (Telos)
Voor Joden was dit een bekend geneesmiddel voor opgelopen letsel. Een voorbeeld van de toepassing vinden we in de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan, die de wonden van mishandelde en beroofde man met olie behandelde (Luk. 10:34).
''Lu 10:34 En hij ging naar hem toe, verbond zijn wonden, terwijl hij daar olie en wijn op goot, zette hem op zijn eigen rijdier, bracht hem naar een herberg en verzorgde hem.'' (Telos)
In Jak. 5 en Mark 6:13 is sprake van zieke en daarmee van ziekte in algemene zin, niet van letsel. Met olie werden oudtijds in Israël ook gezalfd, te weten bij hun wijding: priesters, koningen en profeten. Deze zalving had een symbolische betekenis.
Bij Jakobus wordt de genezing van de zieken toegeschreven aan het gebed van het geloof, in Mk 6:13 aan de buitengewone macht van de apostelen door het zalven met olie, hoewel het zijn kan dat de genezing in het ene geval even wonderdadig gebeurde als in het andere.
| |||