Ziklag

Ziklag ('wending makend'), ook geschreven Siklag, was een plaats in het stamland van Simeon, in het zuiden van Juda.

De Hebreeuwse naam is צקלג of ציקלג (Chr 12:1,20), Tsiqlag. Het Strongnummer is 06860. De plaatsnaam komt 15x in het Oude Testament voor.

Ziklag was ten tijde van David een stad op de grens van het land der Filistijnen, ruim 12 uren gaans westelijk van Jerusalem. De ligging is onzeker. Er zijn vier plaatsbepalingen, waarvan Tell al-Shari'a (Tel Sera') het meest waarschijnlijk lijkt.

Bij de verdeling van het beloofde land werd zij aan de stam Simeon toegekend, (Joz. 19; 5,) na eerst de stam Juda toebehoord te hebben, (Joz. 15 : 31.); doch men mag veronderstellen, dat zij eerst ten tijde van David met het Israëlitische rijk verenigd werd, 1 Sam. 27: 5, 6; Neh. 11: 28; 1 Kron. 12: 1.

In de tijd dat David moest vluchten voor Saul, was de stad in de handen van de Filistijnen. Achis, de Filistijnse koning van Gath, gaf de plaats tot woonplaats aan David en zijn mannen, 1 Sam. '27 : 6. Hij bewoonde haar meer dan een jaar, tot Sauls dood (2 Sam. 1 : 1; 4 : 10). Hij wreekte haar verwoesting door de Arnalekieten (1 Sam. 30 : 1 , 14, 25). Hier vernam hij van Sauls dood. Van hieruit trok naar Hebron om tot koning gezalfd te worden (2 Sam. 2 : 3).

Nog later was de stad daarom bijzonder eigendom van Juda's koningen (1 Sam. 27 : 6). Na de Babylonische ballingschap werd zij door Judeeërs bewoond (Neh. 11 :25).

In de tijd van de kerkhistoricus Eusebius werd zij tot het landschap Daromas gerekend.

Bron

S.J. van Ronkel, Woordenboek der eigennamen, naar hunne eerste spelling en oorspronkelijke uitspraak met eene korte beschrijving de personen, landen en plaatsen, in het Oude Testament voorkomende, en voor het grootste gedeelte ook etymologisch behandeld. (Groningen: M. Smit, 1835) s.v. Ziklag. Tekst hiervan is verwerkt 23 dec. 2016. Van Ronkel was hoofdonderwijzer aan een Joodse school en beëdigd vertaler.