Bijbel:Jesaja 51

Jesaja 51: ¹ Hoort naar Mij, u, die de gerechtigheid najaagt, u, die Jhwh zoekt! aanschouwt den rotssteen, [waaruit] ulieden gehouwen bent, en de holligheid des bornputs, [waaruit] u gegraven zijt.

² Aanschouwt Abraham, ulieder vader, en Sara, [die] ulieden gebaard heeft; want Ik riep hem, toen hij [nog] alleen was, en Ik zegende hem, en Ik vermenigvuldigde hem.

³ Want Jhwh zal Sion troosten, Hij zal troosten al haar woeste plaatsen, en Hij zal haar woestijn maken als Eden, en haar wildernis als den hof van Jhwh; vreugde en blijdschap zal daarin gevonden worden, dankzegging en een stem des gezangs.

⁴ Luistert naar Mij, Mijn volk! en Mijn lieden, neigt naar Mij het oor! want een wet zal van Mij uitgaan, en Ik zal Mijn recht doen rusten tot een licht der volken.

⁵ Mijn gerechtigheid is nabij, Mijn heil trekt uit, en Mijn armen zullen de volken richten; op Mij zullen de eilanden wachten, en op Mijn arm zullen zij hopen.

⁶ Heft ulieder ogen op naar de hemel, en aanschouwt de aarde beneden; want de hemel zal als een rook verdwijnen, en de aarde zal als een kleed verouden, en haar inwoners zullen van gelijken sterven; maar Mijn heil zal in eeuwigheid zijn, Mijn gerechtigheid zal niet verbroken worden.

⁷ Hoort naar Mij, ulieden, die de gerechtigheid kent, u volk, in welks hart Mijn wet is! vreest niet de smaadheid van de mens, en voor hun smaadredenen ontzet u niet.

⁸ Want de mot zal ze opeten als een kleed, en het schietwormpje zal ze opeten als wol; maar Mijn gerechtigheid zal in eeuwigheid zijn, en Mijn heil van geslacht tot geslachten.

⁹ Ontwaak, ontwaak, trek sterkte aan, U arm van Jhwh! ontwaak als in de verledene dagen, [als] [in] de geslachten van ouds; bent U het niet, Die Rahab uitgehouwen hebt, Die den zeedraak verwond hebt?

¹⁰ Weest U het niet, Die de zee, de wateren des groten afgronds, droog gemaakt hebt? Die de diepten der zee gemaakt hebt tot een weg, opdat de verlosten daardoor gingen?

¹¹ Alzo zullen de vrijgekochten van Jhwh weerkeren, en met gejuich tot Sion komen; en eeuwige blijdschap zal op hun hoofd wezen; vreugde en blijdschap zullen zij aangrijpen, treuring en zuchting zullen wegvlieden.

¹² Ik, Ik ben het, Die u troost; wie zijt u, dat u vreest voor de mens, die sterven zal? en voor eens mensen kind, [dat] hooi worden zal?

¹³ En vergeet Jhwh, Die u gemaakt heeft, Die de hemelen heeft uitgebreid, en de aarde gegrond heeft, en vreest geduriglijk den gansen dag, vanwege de grimmigheid des benauwers, wanneer hij zich bereidt om te verderven? Waar is dan de grimmigheid des benauwers?

¹⁴ De omzwevende gevangene zal haastelijk los gelaten worden; en hij zal in de kuil niet sterven, en zijn brood zal [hem] niet ontbreken.

¹⁵ Want Ik ben Jhwh, uw God, Die de zee klieft, dat haar golven bruisen; Jhwh der legerscharen is Zijn Naam.

¹⁶ En Ik leg Mijn woorden in uw mond, en bedek u onder de schaduw Mijner hand; om de hemelen te planten, en om de aarde te gronden, en om te zeggen tot Sion: u bent Mijn volk.

¹⁷ Waak op, waak op, sta op, Jeruzalem! u, die gedronken hebt van de hand van Jhwh den beker van Zijn grimmigheid; den droesem van de beker der zwijmeling hebt u gedronken, [ja], uitgezogen.

¹⁸ Er is niemand van al de kinderen, [die] zij gebaard heeft, die haar zachtjes leidt; en niemand van al de kinderen, [die] zij opgevoed heeft, die haar bij de hand grijpt.

¹⁹ Deze twee dingen zijn u wedervaren, wie heeft medelijden met u? Er is verwoesting, en verbreking, en honger, en zwaard, [door] wien zal Ik u troosten?

²⁰ Uw kinderen zijn in bezwijming gevallen, zij liggen vooraan op alle straten, gelijk een wilde os in het net; zij zijn vol van de grimmigheid van Jhwh, van de schelding uws Gods.

²¹ Daarom hoort nu dit, u bedrukten! en u dronkenen, maar niet van wijn!

²² Zo zegt Jhwh, Jhwh en uw God, [Die] van zijn volk zaak twisten zal: Zie, Ik neem den beker der zwijmeling van uw hand, de droesem van de beker Mijner grimmigheid; u zult dien voortaan niet meer drinken.

²³ Maar Ik zal hem dien, die u bedroefd hebben, in de hand zetten, die tot uw ziel zeiden: Buig u neer, dat wij over [u] gaan; en u legdet uw rug neer als aarde, en als een straat dergenen, die daarover gaan.